Ras's Blog

The Legend of เร่ขายฝัน เฉลียง เดอะ มิวสิคัล บอกเล่าเรื่องราวของ 2 เมืองที่ต่างกันสุดขั้ว เมืองหนึ่งชื่อว่า เมืองตรรกะ ทุกอย่างต้องมีเหตุ มีผล ไม่รู้จักอารมณ์ เป็นเรื่องของความเหมาะสม แต่ เมื่อเหตุและผลทุกอย่างเท่ากัน ให้ใช้ดุลยพินิจเป็นตัวตัดสินได้ (อืม แล้วดุลยพินิจเนี่ย ก็หมายถึงความรู้สึกหรืออารมณ์ใช่หรือไม่) อีกเมืองหนึ่ง คือ เมืองเอกเขนก ชื่อเมืองก็บ่งบอกถึงความสบายๆ เรื่อยๆ ไม่มีอะไรให้เคร่งเครียด การประชุม ก็เรื่อง จะเปลี่ยนชื่อเจ้าสมเสร็จเป็นชื่ออะไรดี ฟังแล้วมันแปลกๆ ให้ชื่อ วรนุชดีมะ (คุ้นๆ ไหมคะ คนไทยทั้งหลาย) ใครอยากทำอะไร ชอบทำอะไรก็ทำไป จะได้โทษใครไม่ได้ด้วย เพราะเลือกเอง เรื่องราวมาวุ่นวายเมื่อ มีคนของอีกเมืองหนึ่ง ได้มาเจอกัน

เรื่องเปิดที่พิพิธภัณฑ์ เด็กหญิง เด็กชาย มาหาข้อมูลทำรายงาน อ่านข้อมุลเรื่อง ชิ้นส่วนเครื่องบินถูกกบฏนำไปใช้เพื่อหลบหนี อยู่ๆ ก็มีลุงนิรนามเข้ามาถามว่าสนใจจะฟังเรื่องเล่าไหม เด็กชายว่า ไม่ฟังเรื่องจินตนาการ แต่เด็กหญิงจะฟัง ว่าแล้ว ลุงนิรนามจึงเล่า เรื่องมันเกิดขึ้น ก็เพราะไฟดับในเมืองตรรกะทำให้สภาตามหาสาเหตุ ไล่เลียงไปจากช่างไฟ ร้านอาหาร เด็กเสริฟ ไปจนเด็กล้างจาน ที่ไม่ได้มาทำหน้าที่ตน เพราะมัวแต่ไปวาดรูป ตามไปจนเจอผู้สอนวาดรูปนั่นคือ ชายตาบอด ผู้เป็นต้นเหตุของไฟดับ จึงมีการประชุมเกิดขึ้นเพื่อลงโทษชายตาบอด และได้รู้ว่า ชายผู้นี้ไม่ใช่พลเมืองของตน จึงมีการส่งคนไปสำรวจเมืองของชายตาบอด ซึ่งอาจจะส่งผลกระทบต่อเมืองตรรกะได้

ประธานสภาห้าสิบ หาสิบ เล่นโดย ญานี ปราโมทย์ เล่นได้ ห้าสิบ ห้าสิบจริงๆ คอยไม่แน่ใจอยุ่ตลอดเวลา ส่งผลให้ ท่าแสนเก้า รองประธานอันดับสองต้องคอยกระตุ้น สุดท้ายส่งท่านพันหนึ่ง ว่าทีประธานสภาคนต่อไป ผู้ซึ่งมีผลประเมินประสิทธิภาพเท่ากับท่านแสนเก้าทุกอย่าง แต่ด้วยดุลยพินิจของท่านห้าสิบห้าสิบจึงได้เป็นผู้สืบทอดอันดับหนึ่งไปสำรวจดินแดนนี้

พันหนึ่ง มีคู่หมั้นแล้ว คือ 3.14 หรือ พายอาร์ ลูกสาวของท่านประธานห้าสิบห้าสิบ พายอาร์เป็นหญิงสาวที่มีอารมณ์ความรู้สึกผิดกับชาวเมืองตรรกะทั่วไป เธอไม่ต้องการให้พันหนึ่งไปทำหน้าที่นี้เพราะรู้สึกว่า เธออาจจะต้องสูญเสียชายผู้เป็นที่รักไป ถึงขนาดจะคุยกับผู้เป็นพ่อให้ แต่พันหนึ่งก็ยังคงยึดหน้าที่ของตน ทั้งยังฝาก 3.14 ไว้กับ แสนเก้า หากเกิดอะไรขึ้นกับเขา

ในช่วงแรกนี้ เห็นชัดเจนถึงบุคคลิกอันขึงขัง เต็มไปด้วยเหตุผลของพันหนึ่ง แม้แต่ท่ากอดยังเป็นจังหวะแข็งๆ ไม่มีความนุ่มนวลเลย เหล่าทหารที่ติดตาม ก็เป็นลูกคู่เสริมให้กับแสนเก้าได้น่ารักน่าชัง พูดถึงความเหมาะสมของพันหนึ่ง คอยเป็นลูกคู่ที่แข็งขัน ตบท้ายด้วย ท่าของห้าสาว wonder girls ในท่อนที่ว่า ไม่มีใครเหมาะสม เท่าท่านพันหนึ่ง แปะ แปะ แปะ อิอิ ทำไปได้ จะว่าไปเมืองนี้ก็ทำให้นึกถึงประเทศจีนนะ ความขึงขังของทหารขณะกำลังเดินสวนสนามลอยมาเลย

เปิดตัวเมือง เอกเขนก ท่านผู้นำยับยับ และเหล่าชาวบ้าน ลูกสาวผู้แข็งแรงปุย ปุย พระจันทร์ สาวนน้อย แสนหวาน และชนะลม เพื่อนหนุ่มของทั้งคู่ ร้องรำ ทำเพลง กันอย่างสนุกสนาน ให้เห็นภาพถึงความสบายๆ และบรรยากาศบ้านเมืองที่แสนจะเป็นธรรมชาติ บ้านของชาวบ้านอยู่ตามต้นไม้ มีเฉลียงด้วย

พระจันทร์ แอบอ่านหนังสือกลอนของขนะลมแล้วแซวว่าเขียนให้ใครน้า ว่าแล้วก็ บอกปุยปุย เพื่อนสาว ว่า ชนะลมเขียนกลอนถึงเธอแนะ ปุยปุย ผู้หลงรักชนะลมอยู่แล้ว เขินอาย รีบไปคว้าสมุดจดกลอนมาอ่าน ..มีสองปุย ปุย ปุยปุย ปุย จะสดสวยเพราะเรามอง… 555 เออ มีปุยปุย เขียนถึงปุยๆ จริงด้วย ชอบช่วงปุยปุยจีบชนะลม หรือ ชนะยมของปุยปุยเป็นที่สุด ในเพลง ถ้าโลกนี้มีเราเพียงสองคน ฝ่ายปุยปุย ก็หวานเต็มที่ เข้าหาสุดชีวิต ขณะที่ชนะลมก็หลบเต็มที่ เพลงเดียวกัน ได้สองความหมายจริงๆ สุดยอด ช่างเลือกเพลง แบ่งท่อนจริงๆ ช่วงนี้ปุยปุย หรือ สาวมิ้นท์ เล่นได้น่ารัก น่าหยิก น่าหยอกมากๆ เกิดค่ะ เกิด

เครื่องบินของพันหนึ่งเกิดอุบัติเหตุร่วงลงมาชนเฉลียงบ้านของพระจันทร์พัง เครื่องมือสื่อสารติดต่อไม่ได้ จึงต้องติดอยู่ที่นี่ แต่ชาวบ้านก็ให้ความเอื้อเฟื้อเป็นอย่างดี ขณะเดียวกันก็มักจะโต้เถียงกับพระจันทร์ด้วยเหตุผล ในเพลง อื่นๆ อีกมากมาย ที่พระจันทร์แสดงให้เห็นว่า ยังมีอีกหลายเหตุผล อีกหลายสิ่งที่จะอธิบายเหตุการณ์หนึ่งๆ ไม่จำเป็นต้องมีคำตอบเดียว ดูเหมือนพันหนึ่งจะค่อยๆ รับรู้มากๆ ขึ้น แม้จะยังคงไม่เห็นด้วยกับการใช้คน หรือ วิถีชีวิตที่ไม่เต็มประสิทธิภาพก็ตาม จนในที่สุดก็กลมกลืน และเข้าใจ โดยเฉพาะเมื่อชาวบ้านมาช่วยกันซ่อมเฉลียงของบ้านพระจันทร์ โดยที่ไม่มีอะไรตอบแทน แต่ยังขาดกังหัน เฉลียงของบ้านพระจันทร์มีกังหัน แต่ไม้หมดแล้ว ชาวบ้านหันไปเห็นใบพัดเครื่องบินจึงจะหยิบมาใช้ พันหนึ่งรึบบอกว่า ไม่……ได้ใช้แล้วเอาไปใช้ได้ จุดเริ่มต้นของการแบ่งปัน ที่ยับยับพยายามอธิบายให้ชายหนุ่มเข้าใจ

ขณะเดียวกันที่เมืองตรรกะยังคงมีความพยามยามในการตามหาตัวพันหนึ่ง พายอาร์ได้รับรู้ถึงความเลวร้ายของแสนเก้าที่วางแผนให้เครื่องยนต์ของพันหนึ่งมีปัญหา และได้รับรู้ถึงความรู้สึกกดดันของแสนเก้า และความต้องการครอบครองทุกอย่างที่เค้าควรจะได้ ทั้งตำแหน่ง ทั้งตัว 3.14 เองก็ตาม กับเพลง อยู่ที่ใคร ร้องโดยแสนเก้า หรือ นายต้อล หนุ่มหน้ามน แห่ง af4 ที่ดูดุเดือดได้ที่ทีเดียว

เปิดฉากสอง กับ กิจกรรมการจับนกของชาวบ้าน จะจับนกก็ต้องทำตัวให้เหมือนนก ว่าแล้วก็เดินแบบนก คนเชิดนก เชิดได้น่ารักดีนะ

พระจันทร์ออกมานั่งอยู่หน้าเฉลียง และได้พบกับพันหนึ่งซึ่งนอนไม่หลับ ยานอนหลับหมดเลยจึงพูดคุยกัน ถามถึงสาเหตุว่าทำไมพระจันทร์ต้องมาทั่เฉลียงนี่ทุกคืน จึงได้รู้ว่า มานั่งรอพ่อ ตามที่พ่อบอกไว้ แล้วก็ย้อนไปในวันนั้น ผู้เป็นพ่อเล่นโดย บอย เอเอฟ 3 สลับกับนายตี๋ พยายามนึกภาพนายตี๋อยู่นะ เล่นกับเด็กซะด้วย ก็น่ารักดีนะ วันที่เราดูเป็นบอย เอเอฟ 3 กับเพลง กล่อมลูก พ่อจะสอน เจ้าเอาไหม ให้นับดาว และบอกให้ลูกรอ พ่อสัญญาว่าจะ จับหิ่งห้อยมาฝาก ย้อนกลับมาในปัจจุบัน พันหนึ่งหลับ เอนตัวลงมาจนหนุนตักพระจันทร์ ชนะลมเดินมาเห็นเข้า ถึงกับผงะแล้วจะเดินจากไป แต่มาปะทะกับปุยปุยที่ตามมาพอดี ทำให้ปุยปุยรู้ว่าชนะลม แอบหลงรักพระจันทร์อยู่ จึงสงสัยว่า ทำไมถึงไม่บอก ในเพลง ไม่เคยคิดถาม เพียงสั้นๆ กับท่อนของชนะลม ต่อด้วย ยังมี ของมิ้นท์ ฉากนี้ เล่นแสง เล่นจังหวะกันน่าดู วิ่งมาหยุดท่ามกลางแสงไฟที่สาดส่องเพียงดวงเดียว กับ อีกคน ที่ยืนอยู่ ณ อีกจุดหนึ่งของเวที ดูเศร้าจัง

เรื่องคล้ายๆ ทุกผ่ายจะอยู่กันไปได้ด้วยความสงบสุข แต่แล้ววิทยุในเครื่องบินก็ดังขึ้น ทำให้ทุกคนได้รุ้ว่า พันหนึ่งถุกส่งมาเพื่ออะไร และขอให้พันหนึ่ง ยืนยันพิกัด เพื่อจะส่งทหารมาทำลายเมืองศัตรูซะ ชนะลมและชาวบ้านจึงไล่ให้พันหนึ่งกลับไป พระจันทร์เข้ามาเห็นขณะที่กำลังไล่ พระจันทร์ไม่เชื่อ วิ่งตามพันหนึ่งไป ชนะลมก็ตามไปด้วย พันหนึ่งไม่ปฏิเสธบอกว่า เป้นหน้าที่ พระจันทร์เสียใจมาก คิดว่าทุกอย่างที่พันหนึ่งทำเป็นเรื่องโกหกทั้งหมด จึงบอกให้พันหนึ่งกลับไป พันหนึ่งพยายามจะเข้ามาอธิบาย แต่ชนะลมก็ลุกขึ้นมาปะทะ มาไล่ แล้วก็ถูกยิงล้มลง เพราะทหารที่ถูกส่งมาเข้าใจว่า มีโอกาสที่ท่านพันหนึ่งจะถูกทำร้ายถึง 92 เปอร์เซนต์ พันหนึ่งจะเข้าไปช่วย แต่พระจันทร์ไม่ยอมรับ ไล่ให้กลับไป พันหนึ่งจำต้องกลับ ปล่อยให้ชนะลมอยู่กับพระจันทร์ในวาระสุดท้ายของชิวีต กับ ไม่คิดถาม (ต่อ) ซีนนี้ได้อารมณ์เศร้ามาก นัท ฉากนี้นายทำได้ ปุยปุยวิ่งตามมารับรู้ถึงการจากไป

พันหนึ่งกลับไปยังเมืองตรรกะ พร้อมด้วยอารมณ์และความรู้สึก สามารถโต้ตอบกับพายอาร์ตามที่พายอาร์ต้องการ และยอมรับว่า ตนรู้สึกดี แต่ไมได้รัก พายอาร์ดีใจที่ได้รับรุ้ความรู้สึกที่แท้จริง มาในเพลง คำไม่รัก ที่ผู้กำกับเค้าบอกว่า เป็นภาคต่อของเพลง ไม่คิดถาม ประมาณว่า รับรุ้ว่าคำไม่รักจากเธอ แต่ฉันก็ยังดีใจทีเธอพูดออกมา ไม่ว่ายังไง ฉันก็ยังรักเธอ เออ เอากะเขาสิ เนื้อเพลงนี้

พันหนึ่งเข้าไปรายงานต่อสภา เล่าทุกอย่าง ตามความรู้สึกของตน ตามความเป็นจริง แต่สภากลับมองว่า ไร้สาระ ขอแต่เนื้อหา และลงมติว่า เมืองนี้เป็นอันตรายต่อเมืองตรรกะ เพราะสามารถเปลี่ยนท่านพันหนึ่งให้กลายมาเป็นเช่นนี้ได้ แต่ประธานห้าสิบยังให้โอกาส โดยแสนเก้าเสนอให้พันหนึ่งลงมือประหารชายตาบอดด้วยตนเอง พันหนึ่งมีโอกาสได้พบกับชายตาบอด แล้วได้รับของที่ชายตาบอดต้องการฝากไปให้ยังคนที่เมืองเอกเขนก สุดท้ายก็ได้รุ้ว่า ชายผู้นี้คือพ่อของพระจันทร์ เขาจึงพยายามช่วย ด้วยการหันปืนไปทางอื่น แต่ปืนไม่มีลูก ถึงอย่างนั้นก็สู้กับทหารด้วยมือเปล่า และพยายามจะพาชายตาบอดไปด้วย แต่แสนเก้าเข้าขัดขวาง อีกทั้งชายตาบอดไม่ไป ไล่ให้พันหนึ่งไปคนเดียว พร้อมกับย้ำว่า ส่งของฝากให้ด้วย

อย่าขังความจริงที่เห็น อย่าขังความงาม กับเพลงหิ่งห้อย โดยชายตาบอด ทำเอาเงียบกริบ น้ำตาซึมกันทั้งโรงละคร ชายตาบอด พยายามเปิดใจแสนเก้า ให้รู้ว่า เค้าเองก็มีความฝัน แม้จะเรียกว่าอย่างอื่นก็ตาม มีอารมณ์ มีความรู้สึก แสนเก้าโดนกดดัน จึงลั่นปืนยิงใส่ชายตาบอดตาย อย่างไรก็ตาม การให้ความช่วยเหลือชายตาบอดของพันหนึ่ง ส่งผลให้ท่านประธานห้าสิบห้าสิบเลือกให้แสนเก้าเป็นประธานคนต่อไป มีสิทธิขาดแต่เพียงผู้เดียว แสนเก้าจึงตัดสินใจส่งทหารไปทำลายเมืองเอกเขนก พร้อมทั้งเร่งรัดการแต่งงานของตนกับ 3.14 แม้อดีตท่านประธานจะขอร้องให้ทบทวนการตัดสินใจก็ไม่ฟัง

พันหนึ่งหนีกลับไปเตือนชาวเมืองเอกเขนกให้รีบหนีไป พร้อมนำของฝากมาให้กับพระจันทร์ ปุยปุย ไม่หนี ขออยู่ที่นี่ เพราะชนะลม ฝากป่าแห่งนี้ไว้กับตน ยับยับ ก็ยืนยัน ถ้าจะต้องเลือกที่ตายก็ขอตายที่นี่ เช่นเดียวกันกับทุกคน ต่างคนจึงใช้เวลาที่เหลืออยู่ทำในสิ่งที่ตนอยากทำ (ทำไม ไม่ทำหลุมหลบภัยล่ะ ไม่เข้าใจ อย่างน้อยอาจมีคนรอด) พันหนึ่งก็ยินดีอยู่ด้วยกับทุกคน

ท่านแสนเก้า ท่านประธาน… ท่านประธาน กรุณายืนยันคำสั่งทิ้งระเบิดครัผผม ……………………..……………………..……………………..……………………..…………………… ทิ้งระเบิด
พร้อมกับข่าวที่ว่า มีผู้พบเห็น 3.14 ออกเดินทางไปยังเส้นทางเมืองเอกเขนกตั้งแต่เมื่อวาน

สุดท้าย แสนเก้า ก็ไม่เหลือใคร ทั้งคนที่ตนรัก และเพื่อน เมืองตรรกะก็ยังคงดำเนินต่อไป ตามครรลองของคนเมือง

ลุงนิรนามเล่าเรื่องจบ เด็กทั้งสองก็วิ่งไป ล้อกันเรื่องชื่อ เด็กหญิงให้เรียกชื่อตน ไม่ใช้ตัวเลข ล้อด้วยว่า ยายชื่อพายอาร์ ลุงนิรนามได้ยินก็ชะงัก เดินไปเห็นของที่เด้กหญิงลืมไว้ เป็นกล่องเพลง ที่แสนเก้าเคยให้ไว้กับพายอาร์ ตามคำขอนั่นเอง เพราะฉะนั้น ลุงนิรนามก็คือ…..

เพลงหลายๆ เพลงของเฉลียงได้รับการเรียบเรียงใหม่ ฟังเพลินเหมาะกับรูปแบบละครเวที แม้ว่าพอมาร้องคนเดียว บางเพลง อาจดูเงียบไปนิดก็ตาม ฉากสวยงาม เครื่องแต่งกายผ่าน การแสดง เสียงร้อง ใช้ได้เลย นักแสดงรุ่นใหญ่ทำเสียน้ำตา รุ่นเล็กก็มีอารมณ์ซึมๆบ้าง หมั่นเขี้ยวบ้าง ดีกว่าที่คาดไว้เยอะ

ผู้ร่วมขบวนการ ครอบครัว และ น้องใหม่ บัตรราคา 800 บาทจ้า เก่งมะ ซื้อแต่เนิ่นๆ เลย เกือบไปเหมือนกัน
มีซีดีให้สั่งซื้อด้วย ถ้ามีซีดีเมื่อไหร่ คงจะบอกเล่าเพลงที่นำมาร้องได้มากกว่านี้ แต่เท่านี้ก็ได้เนื้อหาแล้วเนอะ

ลำดับเหตุการณ์ (นำมาจากใบปลิวจ้า)
องค์ 1 เหตุ
ฉาก 1 เรื่องตลก?
ฉาก 2 ปรากฏการณ์ ณ ตรรกะนคร
ฉาก 3 ประชุมสภากับคนตาบอด
ฉาก 4 เธอกับฉันกับคนอื่นๆ
ฉาก 5 พอสายตาแสนงามของเธอสานมา
ฉาก 6 ถูกโฉลกเธอ
ฉาก 7 ทำสบาย สบาย ทำหัวใจเอกเขนก
ฉาก 8 ถ้าโลกนี้มีเราเพียงสองคน
ฉาก 9 อื่นๆ อีกมากมาย
ฉาก 10 กับจะมีห่วงใยมาให้เธอ
ฉาก 11 เรื่องราวบนแผ่นไม้
ฉาก 12 อยู่ที่ใคร

องค์ 2 ผล
ฉาก 13 กุ๊กกุ๊ก กุ๊กกุ๊ก กุ๊กกุ๊ก
ฉาก 14 พ่อจะสอน เจ้าเอาไหม ให้นับดาว
ฉาก 15 สนุกสุขสม หัวใจหงายคว่ำ
ฉาก 16 เลิกบังเลิกอำพราง
ฉาก 17 เคยคิด เคยรังเกียจฉันหรือเปล่า
ฉาก 18 คำไม่รัก
ฉาก 19 เกิดสงครามพันครั้ง
ฉาก 20 อย่าขังความจริง ไม่เห็น อย่าขังความงาม
ฉาก 21 ฝากเอาไว้
ฉาก 22 โลกยังสวยเสมอ
ฉาก 23 เด็กน้อยนอนหลับสบายนอนยิ้มละไม